Emsal Karar 1

 Adli para cezasının ödenmemesi sonucunda hapis cezasına çevrilmesi durumunda, hapis cezasının 3269 sayılı Kanunun 12/b-2-c maddesinde belirtilen “mahkum olma” kapsamı içinde görmek hukuken mümkün olmadığından davacı hakkında 3269 sayılı Uzman Erbaş Kanunu kapsamında sözleşme fesih işlemi sebep unsuru açısından hukuka aykırıdır. 

Hakkında verilen adli para cezasını ödediği zamana bağlı olarak, adli para cezasından çevrilen hapis cezasını ortadan kaldırma ve infazına engel olma, infazı sonlandırma durumu çerçevesinde adli para cezasından çevrilmiş bulunan hapis cezasının 3269 sayılı Kanunun 12/b-2-c maddesinde belirtilen “mahkum olma” kapsamı içinde görmek hukuken mümkün gözükmemektedir. 5237 sayılı TCK’nun 50/6’ncı maddesindeki düzenlemenin infazın niteliği ve şekline ilişkin bir düzenleme olduğu, aynı Kanunun 50/5’inci maddesinin esas alınması gerektiği dolayısıyla davacı hakkında 3269 sayılı Uzman Erbaş Kanunu kapsamında sözleşme fesih işlemi tesisinin sebep unsuru açısından hukuka aykırı olduğu sonucuna ulaşılmıştır. 

 Diğer yandan, davalı idare tarafından davacının içinde bulunduğu eylemlere bağlı olarak “sebep ikamesi” kapsamında takdir yetkisine dayalı olarak davacının sözleşmesinin feshinin mümkün olduğu ileri sürülmüş ise de, dava dosyasındaki mevcut bilgi ve belgeler çerçevesinde, sebep ikamesinin uygulanma alanı bulunmadığı değerlendirilerek davalı idarenin bu konudaki itirazına itibar edilmemiştir. 

(AYİM 1.D., 23.12.2008; E. 2008/384, K. 2008/1175)

Emsal Karar 2

Askeri Ceza Kanunu 131/1 nci maddesinin ‘’az vahim hal’’ cümlesi uyarınca mahkum olduğu görülen davacı J.Uzm.Erb. hakkında idare tarafından Askeri Ceza Kanunu 30 uncu maddesi uyarınca tesis edilen ayırma işleminde hukuki isabet bulunmamaktadır.

Davalı idare tarafından bir yargı yeri ilamının infazına yönelik olmayan bir işlem şeklinde tesis edilen idari işlemin, sebep unsuru açısından hukuka aykırı olduğu anlaşılmaktadır. Şöyle ki; 3466 sayılı Kanunun 16 ncı maddesi (f) bendinde. Askeri Ceza Kanununun 131 nci maddesinde belirtilen suç tiplerinden “az vahim hal” cümlesine girenlerin TSK’den “ayırma” işleminin dayanağı olamayacağı belirtilmiştir. Gerçekte Kanun koyucu, TSK’de icra edilen görevle bağdaşmayacak suç tiplerini nitelik ve vasıf olarak belirttikten sonra, anılan suç tiplerinin yaptırımları bağlamında “az vahim hal” kabul edilenleri ayrı kategoriye koymuş olup, nicelik olarak bu yaptırımlara bağlanan suçlardan hüküm giyenlere “ayırma” işlemi tesis edilmemesinin yolunu açmıştır. Nitekim As.C.K’nun 131 nci maddesinde sayılan suç tiplerinin hepsi ceza yaptırımı açısından maddenin 1 nci bendinin ikinci fıkrasında yer alan “az vahim hal” kapsamında suçun niteliğine bağlı olarak nicelik olarak düşük bir yaptırım ile ayrı bir hükme bağlanmıştır.

Davacı hakkında, Askeri Mahkeme tarafından verilen kararda davacının içinde bulunduğu eylem bu bağlamda nitelik olarak “az vahim hal” kapsamında görülmüş olup bu anılan kararda TSK’den çıkarılma fer’i cezası uygulanmamıştır. Davacının statüden çıkışını veya çıkarılmasını herhangi bir yargı yeri kararı olmaması gerçeğine bağlı olarak 3466 sayılı Kanun kapsamında değerlendirme hukuki zorunluluğunda bulunan davalı idarenin Askeri Ceza Kanunu kapsamında tesis ettiği işlemin sebep unsuru açısından hukuka aykırı olduğu sonucuna ulaşılmıştır. 

(AYİM.1.D., 14.09.2004; E.2003/1469, K.2004/894) 

Emsal Karar 3

Askeri  Ceza  Kanunun  gerek 4551 sayılı Kanun  Değişikliği  öncesi yürürlükte  olan 29 ve 37 nci maddeleri, gerek   4551  Sayılı Kanunla  değişik  30/A maddesi  hükmü uyarınca, Adliye  Mahkemesince  4 yıl 2 ay  hapis cezasına mahkum edilen davacı astsubayın  idarece resen ayırma işlemine  tabi  tutulması gerektiği gibi; 4616  sayılı  Kanunla  şartla salıverilmesinin  bu hukuki sonuca  etkisi bulunmamaktadır. 

( AYİM. 1.D. 14.5.2002; E. 2001/1185, K.2002/745 ) 

Mahkümiyet Hükmüne Dayalı Olarak Ayırma ile ilgili  sitede yer alan emsal kararların detayına veya farklı emsal kararlara ulaşmak için e-posta veya telefon vasıtasıyla iletişime geçebilirsiniz.